Een turnpakje naaien is niet echt moeilijk.

In de voorjaarsvakantie verveelde mijn 17 jarige dochter zich een beetje. Ga zelf een turnpakje naaien zei ik tegen haar. Ze turnt 8 uur in de week (acrogym) en kan er dus wel een paar gebruiken.
Na wat tegenstribbelen is ze begonnen en is het ook gelukt. Aan het einde van de vakantie had ze een zelf ontworpen en genaaid pakje. En dat terwijl ze maar heel weinig naai ervaring heeft.

Ik ben best wel trots op haar. Het moeilijkst was nog het doorzetten tot het af was. Maar de afspraak was dat ze de stof uit mijn voorraad mocht gebruiken als ze het af zou maken, dus dat was een stok achter de deur.

Giletjes geborduurd voor sooscommissie.

Voor de studentenvereniging waarvan mijn zoon lid is heb ik al een paar jaar giletjes geborduurd voor de sooscommissie.

Het is altijd weer een leuk gezicht, het ziet er professioneel uit vind ik.

Mijn naaiplekje of huiskameratelier.

Ik naai al vele jaren in mijn huiskamer. Heel lang geleden deed ik dat aan de eettafel, maar dat heeft gelukkig maar een paar jaar geduurd. Zodra we iets meer ruimte hadden in onze woonkamer kwam er een aparte tafel te staan. (Bij een oppervlakte van 16 vierkante meter met een trap in de kamer, een zithoekje, een eettafel en ook een box lukte dat niet).

Tot een jaar of 5 terug had ik alleen een naaimachine, maar in de jaren erna kwam er een lockmachine, een borduurmachine en een coverlockmachine bij.

En het werkblad van bijna 3 meter werd na een nieuwe keuken nog wat ingekort tot 2.25. Dan krijg je dus dit! Onder het blad zie je mijn bakken met stofjes en poppenkleertjes die wachten tot ze verkocht zijn. Boven het blad hangt een stok met nog meer poppenkleertjes. Zoals je op de foto wel kunt zien heb ik niet echt opgeruimd voor de foto, dit is real live.
En op de plank zitten mijn showmodellen.

Overigens is naast het naaimachine nog ongeveer 30 cm ruimte, die staat niet helemaal op de foto.

Maar je kunt het geloven of niet. Zo kun je dus echt werken. Soms schuif ik mijn naaimachine iets opzij als ik ga locken, maar meestal niet. Alleen bij hele grote dingen eigenlijk.

Ik ben wel heel benieuwd naar jullie werkplek, zijn er meer die zo krap zitten.

Overigens heb ik op andere plaatsen in huis nog wel lappen en voorraad fournituren liggen. Het past al lang niet meer in deze bakken. Deze zomer ga ik waarschijnlijk boven twee kamers bijelkaar trekken en daar een ruimte inrichten voor het geven van lessen en workshops. Maar mijn eigen naaiplek zal toch wel in de woonkamer blijven. Ik noem het heel optimistisch wel mijn huiskameratelier.

Smalle broekjes.

Voor een heel smal meisje heb ik op verzoek weer twee witte broeken genaaid. Hierboven zie je dus een driekwart broek. Het meisje heeft een taillewijdte mt 86 en een lengte van maat 122. Haar moeder kan dus geen passende aansluitende broekjes vinden. Het patroon heb ik vorig jaar al gemaakt, en ook een aantal broekjes.

Ik heb het zelf getekend met behulp van het boek van Winifred Aldrich. Een heel fijn boek, want zonder ooit les te hebben gehad kon ik hiermee werken. Eerst heb ik een heel eenvoudige proefbroek genaaid. Die opgestuurd en met behulp van wat aanwijzingen het patroon verder aangepast. Dit gaf een goed resultaat. Inmiddels is het meisje wel in de lengte gegroeid maar niet in de breedte. Ik kon dus hetzelfde patroon gebruiken en dit 5 cm verlengen.

Dit is dus de lange broek, een zijlengte van 67 cm, en een taillewijdte van 48 cm.

Er konden van 1 meter 2 broeken geknipt worden.

Hier zie je nog een detailfoto van de voor- en achterkant.

(Ik vraag me af waarom de beide foto's niet naast elkaar willen staan)

Acro team Lionne en Roos.

Voor mijn dochter Lionne en haar partner Roos maakte ik een poosje geleden al deze pakjes.
Op de laatste wedstrijden in Gouda werden ze 4e bij de dames C met 49.167 punten en plaatsten ze zich voor de halve finale 21 april in Oss.
Het pakje is gemaakt van metallic spandex in de kleuren rood, wit en goud. Een hele fijne stof om mee te werken en het zit ook plezierig volgens Lionne.
De vele steentjes, honderden, heeft Lionne er zelf opgeplakt, deze maken het pakje extra speciaal.

Paastractatie.

Voor de kinderclub waar ik bij betrokken ben; www.perron28.nl werd met gevraagd om een kleine tractatie te maken om mee te geven.
Ik heb wat paaseitjes gekocht en kleine servetten met een leuke afbeelding.
Het idee was eerst om de servetten open te vouwen en dan de eitjes erin te leggen. Daarna de punten bij elkaar houden en een lintje erom binden. Maar dan zie je niet zoveel meer van de afbeelding.

Ineens had ik het juiste idee! De eitjes tussen de lagen van het gevouwen servetje leggen en met de naaimachine de lagen op elkaar stikken. Dit ging snel en ziet er leuk uit.

Ook voor andere gelegenheden natuurlijk te gebruiken. Bij wat grotere dingen kun je ook nog grote servetjes gebruiken.

Tuniek naar patroon uit Knipmode.

Een tuniek voor deze tijd van het jaar. Gemaakt van een patroon dat ik al veel vaker heb gebruikt. Het komt uit de Knipmode, ik denk die van februari 2010 maar ik ben er niet zeker van. Die is het in elk geval niet, maar wel een uit dat voorjaar.

Oorspronkelijk heeft het een naad net onder de borst waaraan de voorkant het onderdeel iets wordt gerimpeld. Van de winter heb ik al eens een shirt gemaakt met rimpeltjes middenvoor onder de kol. Dit had ik gezien bij een shirt bij V en D. Die stond erg leuk en daarom nu nog maar een keer zoiets gemaakt. Maar dan met een biesje i.p.v. een kol, dat vond ik leuker in de lente. Verder moet ik alles boven de taille altijd 4 cm verlengen en heb ik ook de onderkant iets langer gemaakt.

Een restje rode tricot had ik nog over van de zomerjurkjes voor baby born die ik vorige week maakte, dat kwam mooi van pas. De naaimachine heb ik alleen gebruikt voor de rimpeldraadjes bovenaan, rimpelen met de locker vind ik nooit zo goed werken bij tricot. Verder in elkaar gezet met de locker en afgewerkt met de cover.

Het stofje heb ik vorig jaar een keer bij ons op de markt gekocht. Op zaterdag is er wel een leuke stoffenkraam met veel stofjes van 3 euro de meter. Het is een erg rekbare viscose tricot, maar met de lockmachine goed te verwerken.